بازگشت
زرغونه عطا ژواک
دمورچیغه دمورچیغه

دشحو دتاوتریخوالی دژغورولوپه مناسبت

 

زه هغه یم چی په یولاس زا نگو حنگوم او په بل نری.

زه یم چی کله مور,کله خور,کله لور او کله هم شحه یم.

زه یم چی شوونکی,داکتر,شاعر او لیکوال روزم.

خو نه غوارم چی وو هل سم, نه غوارم وحپل سم, نه غوارم وسوحول سم او بیاد خپل لاس په روزلی ووژل سم.

زه غوارم زما بچیان نورونه زاری,نورونه حوریزی,زما خور او لور بیا سر توره او بی کوره نه شی.

زه یم چی دتاریخ چیغه یم,زه یم چی دتورو شپونه رناغوارم.

زه یم چی سوله او آرامی ده زما هیله,زه یم چی برابری او عدا لت دی زما شعار د نری دبی خوالیواو نابرابریولپاره.

نورنوبس دی ای انسانه پاحه,جورکره وران او ویجار,کورونه,شارونه اوملکونه.

حکه دا چیخه وروستی چیغه ده,دمورچیغه ده دهغی مور چی وروستی شیبی یی دی د ژوند.

25.11.2007

 


November 26th, 2007


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان